Schoolstrijd
Met de invoering van de 2de wet op het Lager Onderwijs op 1 juli 1879, door het liberale ministerie P. Van Humbeeck, begint de 1ste schoolstrijd die tot in 1884 zal aanhouden. Uit verzet tegen deze centraliserende en laïciserende wet en op aandringen van grootvicaris Monseigneur Ketelbaut en kardinaal Deschamps, begeeft mère Thérèse Huybrechts zich naar Brussel om daar mee te delen dat ze afziet van verdere staatserkenning.
Het leerlingenaantal in de Normaalschool loopt door dit alles wel fors terug. Gepaste maatregelen en het expliciete patronaat van kardinaal Deschamps brengen hier echter vrij vlug verandering in. De pas voltooide gebouwen van de Gemeentelijke Meisjesschool gaan over naar een leekonderwijzeres die over de ruime lokalen kan beschikken voor 4 leerlingen; alle andere leerlingen gaan immers met hun leerkrachten mee over naar het vrij onderwijs. Het pensionaat heeft - als niet erkende vrije school - uiteraard weinig te lijden van deze 'ongelukswet'.
Om de concurrentie het hoofd te bieden met het officieel onderwijs, waar op dat moment reeds twee middelbare rijksnormaalscholen voor meisjes bestonden - met name één in Luik en één in Brussel - , geeft men in oktober 1880 de eerste aanzet voor de oprichting van een Vrije Middelbare Normaalschool voor meisjes - de eerste van het land van die aard - uiteraard zonder erkenning en subsidiëring van staatswege. De eerste cursussen met een studieduur van twee jaar worden door 3 leerlingen gevolgd.
Onder meer dank zij deze inspanningen zijn er in 1882 aan de Waverse Normaalschool toch ruim 65 normalisten ingeschreven en wordt het noodzakelijk - om over de nodige voorraadkelders te kunnen beschikken - het gebouw te vergroten. Gezien de omstandigheden wordt beslist de vergroting zo bescheiden mogelijk uit te voeren, door uit te breiden langsheen de bestaande afsluitmuur, naar het koetshuis en de paardenstal toe. Toch blijkt bij uitvoering dit plan niet helemaal te voldoen en men besluit dan maar boven de kelders een studiezaal en gymnastiekzaal in te richten en de vleugel naar de Normaalschool toe volledig dicht te bouwen. Haastig wordt dan onder leiding van Neel van Hoof een gebouw zonder verdieping opgetrokken, met recreatiezaal en 2 klassen en een gebouw met verdieping, gedeeltelijk ondersteund door een galerij (promenoir), met 2 klassen en 2 slaapzalen. De oude klassen van de Normaalschool worden aangepast tot refter.
Met het van kracht worden van de 3de organieke wet op het lager onderwijs, de zogenaamde wet Jacobs, op 20 september 1884, wordt aan het liberale schoolpolitiekintermezzo een einde gemaakt en kunnen de diploma's uit de niet erkende opleidingen aan de vrije katholieke normaalscholen uit de jaren 1879-1884 retroactief geofficialiseerd worden. In zijn inspectierapport, naar aanleiding van de aanvraag tot vernieuwing van de vroegere staatserkenning, schreef toenmalig inspecteur van de lagere normaalscholen Braun, over de Waverse normaalschool:
"J'estime que Ie personnel enseignant est fort bien composé, la situation salubre, Ie régime alimentaire sain et abondant. Une sage discipline règne dans l'établissement; au point de vue de l'enseignement pratique, tout est calqué sur ce qui se passe dans les écoles normales de I'Etat; trois écoles d'application sont annexées á l'école normale; on peut donc affirmer que les futures institutrices sy trouvent dans d'excellentes conditions pour s'exercer á la pratique de l'enseignement. Jadmets sans réserve la demande d'adoption présentée par la directrice."
Omdat de cursussen nu volgens de officiële programma's ingericht worden kan in oktober 1887 de Middelbare Normaalschool officieel van start gaan; in de gemeenteraadszitting van 8 december 1884 wordt de Vrije Lagere Meisjesschool opnieuw als gemeenteschool aangenomen. De schoolsituatie is daardoor genormaliseerd.
